| Herfst in de lente
Oh onbenoembare mysterieuze motor,
Leer me met zachtheid verliezen te omarmen
Geef me vertrouwen voor het ritme van het leven
Verlies,winst,afbraak,opbloei
Soms een mens te veel gegeven
Verschillend van onze boomverwanten
Gaan we voort,ongeacht wat
Het is onze “natuur”
Met een rugzak vol
Soms iets leger,dan weer top zwaar
Het wisselt per tocht
Boom,leen me je stevige bast
Af en toe als rustpunt
Zodat ik energiek,waardig en fier
Mijn levenscirkel door kan bewandelen met moed
Met zachte hand haal je even mijn rugzak af…
Dank voor het zichtbare voorbeeld,
Alsmaar vergetend
Dat onze “jaar- getijden”komen en gaan
Als steun,veiligheid en voedsel gegeven
Door de krachtige motor van ons bestaan.
Pascale Hopstaken. |
